دوبیتی های معروف باباطاهر همدانی :

ته ای هر سو نظر سوی ته دیرم

بابا طاهر همدانی

به صحــــــــرا بنگــــرم صحرا ته وینم

بــــه دریـــا بنگــــرم دریـــــــا ته وینم

به هــــر جا بنگــرم کوه و در و دشت

نشــــــــــان روی زیبــــــــای ته وینم

باباطاهر عریان

تو کــــه دور از منـــــی دل در برم نی

هوایـــــی غیـــــر وصلت در سرم نی

به جــــانت دلبــــرا کـــــز هر دو عالم

تمنـــــای دگــــــر جــــز دلبــــــرم نی

ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

به قبـــــــرستان گـــذر کردم صباحی

شنیــــــدم نالـــــه و افغــــان و آهی

شنیـــدم کلـــــه‌ای با خاک می‌گفت

کــــه این دنیـــا نمـــی‌ارزد به کاهی

بابا طاهر

سه درد آمد به جونم هر سه یکبار

غریبـــــی و اسیـــــری و غــــم یار

غریبـــــی و اسیـــــری چــاره دیره

غــــم یار و غــــــــم یار و غــــم یار

ـــــــــــــــــــــــــــــــ

جـــــدا از رویت ای مـــــاه دل افروز

نه روز از شو شناسم نه شو از روز

وصــــالت گـــر مـــــــرا گردد میسر

همـــه روزم شـــود چون عید نوروز

باباطاهر

به خنجــــــر گــــر برآرند دیدگانم

در آتش گـــــر بسوزند استخوانم

اگــــــر بر ناخنـــــانم نــی بکوبند

نگیـــــرم دل ز یــــار مهـــــــربانم

اگـــــر دل دلبـــــره، دلبــر کدومه

و گر دلبــــــر دله، دل را چه نومه

دل و دلبــــــر بـه هـم آمیته وینم

ندونــــم دل کــــه و دلبــر کدومه

ـــــــــــــــــــــــــ

بود درد مــــــو و درمونـم از دوست

بود وصل مــو و هجرونـم از دوست

اگر قصــــــابم از تـــن واکره پوست

جدا هـــرگز نگـرده جونم از دوست

ـــــــــــــــــــــــــــ

نمـــــی دونــم دلم دیوانه ی کیست

کجــــــا آواره و در خـــــانه ی کیست

نمـــــی دونم دل ســــر گشته ی مو

اسیــــــر نرگس مستـــانه ی کیست

باباطاهر همدانی