۱۶اسفند
45
اشعاری از بیژن ارژنگ
شاید به پر کبوتری بنویسد یا بر تنه ی صنوبری بنویسد شاید که هزار سال دیگر, مردی شعری از من به دفتری بنویسد +++++++++++++++++++++++++ با رفتن تو, به زندگی کردم پشت من ماندم و حلقه ی طنابی در مشت بگذار که فردا برسد, می شنوی دیروز غروب, شاعری خود را کشت ++++++++++++++++++++++++ بر خاک نهم پیرهنت را ؟ هرگز! این خاطره انگیز تنت را ؟ هرگز! امروز سیاه پوشی ات […]
0