معنی شعر داروگ از نیما یوشیج

متن شعر داروگ خشک آمد کشتگاهِ۱ من در جوارِ۲ کشتِ۳ همسایه۴. گرچه می گویند: ₍₍می گِرْیند رویِ ساحلِ۵ نزدیک سوگواران۶ در میانِ سوگواران.₎₎ قاصدِ۷ روزانِ ابری، داروگ۸! کی می رسد باران؟ بر بساطی۹ که بساطی۱۰ نیست در درونِ کومۀ۱۱ تاریکِ...

شعر من قایقم نشسته به خشکی – نیما یوشیج

من چهره ام گرفته من قایقم نشسته به خشکی! با قایقم نشسته به خشکی فریاد می زنم: « وامانده در عذابم انداخته است در راه پر مخافت این ساحل خراب و فاصله...

شعر زدن یا مژه بر مویی گره ها – نیما یوشیج

از بهترین شعرهای نیما یوشیج : زدن یا مژه بر مویی گره ها به ناخن آهن تفته بریدن ز روح فاسد پیران نادان حجاب جهل ظلمانی دریدن به گوش کر شده...

شعر ققنوس – نیما یوشیج

نیما یوشیج / ققنوس ققنوس، مرغ خوشخوان، آوازه ی جهان آواره مانده از وزش بادهای سرد بر شاخ خیزران بنشسته است فرد بر گرد او به هر سر شاخی پرندگان او...

شعر پرنده ی منزوی – نیما یوشیج

پرنده ی منزوی به آن پرنده که می خواند غایب از انظار عتاب کرد شریری فسادجوی به باغ: چه سود لحن خوش و عیب انزوا که به خلق پدید نیست تو...