گزیده اشعار و تک بیت های فردوسی

تک بیت های ناب فردوسی میاسای از آموختن یک زمان ز دانش میفکن دل اندر گمان *** همیشه یکی دانشی پیش دار ورا چون روان و تن خویش دار *** فزون...

نمیرم از این پس که من زنده‌ام – فردوسی

نمیرم از این پس که من زنده‌ام که تخم سخن را پراکنده‌ام ترا دانش و دین رهاند درست در رستگاری ببایدت جست وگر دل نخواهی که باشد نژند نخواهی که دایم...

از آغاز باید که دانی درست – فردوسی

از آغاز باید که دانی درست سر مایه ی گوهران از نخست که یزدان ز ناچیز چیز آفرید بدان تا توانایی آرد پدید ❤ ❤ ❤ ❤  

بنام خداوند خورشید و ماه – فردوسی

بنام خداوند خورشید و ماه که دل را بنامش خرد داد راه خداوند هستی و هم راستی نخواهد ز تو کژی و کاستی ❤ ❤ ❤ ❤