نمیرم از این پس که من زنده‌ام – فردوسی
نمیرم از این پس که من زنده‌ام
که تخم سخن را پراکنده‌ام
ترا دانش و دین رهاند درست
در رستگاری ببایدت جست
وگر دل نخواهی که باشد نژند
نخواهی که دایم بوی مستمند
به گفتار پیغمبرت راه جوی
دل از تیرگیها بدین آب شوی
❤ ❤ ❤ ❤
بازدید: 240 بازدید
مطالب از سراسر وب
مطالب مشابه
به روز مــرگ چــو تــابـوت مــن روان باشـد – مولانا
به روز مــرگ چــو تــابـوت مــن روان باشـد گمان مبر که مرا درد این جهان باشد برای من مـگـری و مـگـو دریـــــغ دریــــــغ بدوغ دیو در افتـــی دریــــــغ آن باشد جنازه...
بشنو از نی چون حکایت می‌کند – مولانا
بشنو از نی چون حکایت می‌کند از جداییها شکایت می‌کند کز نیستان تا مرا ببریده‌اند در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند سینه خواهم شرحه شرحه از فراق تا بگویم شرح درد...
به من بگو، بگو، چگونه بشنوم صدای ریزش هزار برگ را ز شاخه ها؟ – رضا براهنی
به من بگو، بگو، چگونه بشنوم صدای ریزش هزار برگ را ز شاخه ها؟ به من بگو، بگو، چگونه بشنوم صدای بارش ستاره را ز ابرها؟ من از درخت زاده ام...
اشعار کلاسیک عاشقانه جهان به همراه عکس نوشته
اشعار کلاسیک عاشقانه جهان گزیده ای از بهترین شعرهای کوتاه عاشقانه از شاعران معروف جهان در مورد عشق و عاشقی نام او را که دوست داشتم روی باد نوشتم نام او...
پرنده پر زد و با پرزدن تمامت خود را پراند در پرواز – رضا براهنی
پرنده پر زد و با پرزدن تمامت خود را پراند در پرواز شعاع قامت سرخ مثلثش در نور تناسخ همه اشكال هندسى در اوج تناسخ همه اشكال آسمانى بود گرفتمش كه...پربازدیدترین مطالب
- ماه گذشته
- سه ماه گذشته
- کل
