نمیرم از این پس که من زنده‌ام – فردوسی
نمیرم از این پس که من زنده‌ام
که تخم سخن را پراکنده‌ام
ترا دانش و دین رهاند درست
در رستگاری ببایدت جست
وگر دل نخواهی که باشد نژند
نخواهی که دایم بوی مستمند
به گفتار پیغمبرت راه جوی
دل از تیرگیها بدین آب شوی
❤ ❤ ❤ ❤
بازدید: 173 بازدید
مطالب از سراسر وب
مطالب مشابه
به چشمای تو سوگند قسم خورده ی عشقم – مسعود مدهوش
به چشمای تو سوگند , قسم خورده ی عشقم نشستی در وجودم انگار که در بهشتم به چشمای تو سوگند, تورا اینجا نوشتم شدی معبود قلبم اومدی تو سرنوشتم به چشمای...
روزها فکر من این است و همه شب سخنم – مولانا
روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟ از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می روم آخر ننمایی وطنم...
شنبه روز بدی بود، روز بی حوصلگی – شهیار قنبری
شنبه روز بدی بود، روز بی حوصلگی وقت خوبی که می شد غزل تازه بگی صبح یکشنبه ی من ، جدول نیمه تموم همه خونه هاش سیاه، روی خونه جغد شوم صفحه ی...
اشعار عاشقانه رسول یونان به همراه عکس نوشته
عکس نوشته معروف ترین اشعار رسول یونان خورشید برای من ساعت هفت غروب طلوع می کند آن هم از پشت میز یک کافه یعنی وقتی تو را می بینم روز من...
چشمهایت دو ابر باران زاست
چشمهایت دو ابر باران زاست روی گونه ات ترانه می بارد چشم هایت دو کاسه ی صبر است سال قحطی سراب می کارد چشم هایت دو کاسه ی چینی ست...پربازدیدترین مطالب
- ماه گذشته
- سه ماه گذشته
- کل
