ای که شعر تلخ چشمات / قصه ی غربت من بود

ای که شعر تلخ چشمات / قصه ی غربت من بود – اردلان سرفراز

عینهو نفس کشیدن / دیدنت عادت من بود

میون دفتر شعرام / رو تن سپید هر برگ

با همون خط قشنگت / تو نوشتی :”یا تو یا مرگ “

ای رفیق نیمه راهم / می دونم که تو نمـُردی

ولی وقتی رفتی انگار / پیش چشمام جون سپردی

گل ناز پرپرم ، ای همدرد / به نبودنت باید عادت کرد

از اردلان سرفراز

شعر رَها

شعر رَها شعر رَها شعر رها، به هر نوع شعری گفته می شود که رها از هر گونه قید و بند سبکی باشد. شعر رها، شعری ست منثور، بی وزن و...

شعر

شاعر که باشی

شاعر که باشی سارتر می گفت: هر چقدر که بدانی بیشتر زجر می کشی( به ویژه که بدانی و نتوانی حال آنکه دانستن هم خود اراده ای می خواهد ) .خب...

شعر

صلابت کوهستان (پارت پنجم)

صلابت کوهستان (پارت پنجم) پارت پنجم: بازگشت به دامن زمین مرد پس از لحظاتی طولانی بر قله، آهسته برخاست. نور خورشید اکنون آن‌قدر گرم شده بود که برف‌های کنار سنگ‌ها قطره‌قطره...

شعر

تو برای منی؛ حتی اگر نگویم

تو برای منی؛ حتی اگر نگویم عزیزکم… با چه زبانی باید بگویم که تو برای منی؟ قهر کنم؟ حرف بزنم؟ شعر بگویم؟ یا شاید دلت می‌خواهد فریاد بزنم و جهانی را...

شعر

در آغوش واقعیت

در آغوش واقعیت بعد از مدت‌ها یکدیگر را دیدیم. بله، آری… این پنجره‌ی مجازی فاصله را کم می‌کرد، ولی حضوری حرف زدن و ملاقات کردن چیز دیگری بود 🙂 بعد از...

شعر