دلم تاب و توانش را , به یکباره ز دست داده – مسعود مدهوش

دلم تاب و توانش را , به یکباره ز دست داده

مثال آن نهان شیری , که عشق او را شکست داده

نه پای رفتنی دارد , نه روی ماندنی دارد

چگونه سرکندقلبی , که درد دشمنی دارد

دل آشوب زده اش را , تو صد چندان مکن ای دوست

مگو حرفی و هیچ نقدی , که از او برکنی چون پوست

گذار ما را به حال خود, در این بیشه خفا باشم

بمیرم به ز درد خود , که دائم در جفا باشم

ز آن نعره ی مستانه , همین شعرم بهانه شد

بگویم از غم دوری , که این حرفم ترانه شد

م.مدهوش