رباعیات زیبای خواجه حافظ شیرازی

رباعیات زیبای خواجه حافظ شیرازی :

تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست

تا بندهٔ تو شده‌ست تابنده شده‌ست

من باکمر تو در میان کردم دست

پنداشتمش که در میان چیزی هست

ماهی که قدش به سرو می‌ماند راست

آیینه به دست و روی خود می‌آراست

گفتم که لبت، گفت لبم آب حیات

گفتم دهنت، گفت زهی حب نبات

بر گیر شراب طرب‌انگیز و بیا

پنهان ز رقیب سفله بستیز و بیا

جز نقش تو در نظر نیامد ما را

جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

هر روز دلم به زیر باری دگر است

در دیدهٔ من ز هجر خاری دگر است

ماهم که رخش روشنی خور بگرفت

گرد خط او چشمهٔ کوثر بگرفت

امشب ز غمت میان خون خواهم خفت

وز بستر عافیت برون خواهم خفت

نی قصه ی آن شمع چگل بتوان گفت

نی حال دل سوخته دل بتوان گفت