ما نظر از خرقه پوشان بسته‌ایم

ما نظر از خرقه پوشان بسته‌ایم – رهی معیری

ما نظر از خرقه پوشان بسته‌ایم
دل به مهر باده نوشان بسته‌ایم

جان به کوی می فروشان داده‌ایم
در به روی خود فروشان بسته‌ایم

بحر طوفان زا دل پر جوشِ ماست
دیده از دریای جوشان بسته‌ایم

اشک غم در دل فرو ریزیم ما
راه بر سیل خروشان بسته‌ایم

بر نخیزد ناله‌ای از ما “رهی”
عهد اُلفت با خموشان بسته‌ایم..

برای شاعری که بی خبر رفت امروز متاسفانه خبری شنیدم که اشکم جاری کرد و روح و روانم را آزرد خبر فوت عزیز شاعری که حکم استادی را داشت و خصوصا...

شعر

خانه درتاریکی

خانه درتاریکی خانه درتاریکی هواپیماهای غولپیکر با فاصله‌ای کم از پشت‌بام خانه‌شان پرواز می‌کردند و هر بار، تمام سازهٔ لرزان را به رعشه می‌انداختند. آرمان روی تختخواب فلزی کهنه دراز کشیده...

شعر

پلکان هستی

پلکان هستی و چون تیغ گلی بیازاردت؛ حکم هشداری دارد از برای تعمیر مانیتور در تهران تو؛ چونان برخاستن ناگهانی از خوابی گران! می دانی که خار و تیغ را نیز...

شعر

اسکله

اسکله کمی که دقت میکردی حتما می‌فهمیدی عباس چرا حوصله ی اسکله رو نداشت؛ آخه قایق شون سوراخ شده بود و اونا لنگ مونده بودن لایسنس نود۳۲ کی میخواست بره دریا...

شعر

یلدا

یلدا یادباد شبهایی که کرسی، مرکز دنیای کودکی مان بود و دورِ آن، درازای آخرین شب پاییز را گیسوانی برفی و ریشی سفید روشن می کرد. حلقه های زنجیر ثروت انسانی...

شعر