بُت‌پرست

با تو دلم چه بی‌خبر از هر چه هست بود
از بس که مستِ باده‌یِ جامِ الست بود

دل اعتنا به خرید بک لینک دائمی ماهِ فروزان نداشت هیچ
پیشِ فروغِ رویِ تو، مَه بس که پست بود

بویِ تو را خمار نه کم بود جان و دل
چشمت به فتحِ قلعه‌یِ دل چیره دست بود

روحم خمارِ دلکَشیِ عِطرِ جانفزات
جانم اسیر عشق تو بی بند و بست بود

در قبض و بسط، قلبِ من از فرطِ صَحو و سُکر
مانند آن که از خود و عالَم گسست، بود

هر آن که را که دل به تو می‌بست، مثل من
همدم نه جز غمی که به دل می‌نشست بود؟

بت گشتی‌ام، خودت که بگویند بعدِ من
این کفرپیشه تا به ابد بت پرست بود

عزمِ تو جزم، گفته شود بعدِ مرگ من
این خود همان که جز به تو دل می‌نبست بود؟

غیر از تویی که صیدِ تو گردیده بود دل
کس را مگر به روی زمین نازِ شست بود؟

پابستِ عشقِ رویِ تو بودم ولی دریغ
فرجامِ عشقِ من به تو جانا شکست بود