تا کی در انتظار گذاری به زاریم
باز آی بعد از اینهمه چشم انتظاریم
.
دیشب به یاد زلف تو در پرده های ساز
جان سوز بود شرح سیه روزگاریم
.
بس شکوه کردم از دل ناسازگار خود
دیشب که ساز داشت سرسازگاریم
.
شمعم تمام گشت و چراغ ستاره مرد
چشمی نماند شاهد شب زنده داریم
.
طبعم شکار آهوی سر در کمند نیست
ماند به شیر شیوه وحشی شکاریم
.
شرمم کشد که بی تو نفس میکشم هنوز
تا زنده ام بس است همین شرمساریم
استاد محمد حسین شهریار
ارسال دیدگاه