شب چو در بستم و مست از می نابش کردم

شب چو در بستم و مست از می نابش کردم – فرخی یزدی

ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم

منزل مردم بیگانه چو شد خانه ی چشم

آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم

شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع

آتشی در دلش افکندم و خوابش کردم

غرق خود بود و نمیمرد ز حسرت فرهاد

خواندم افسانه ی شیرین و به خوابش کردم

زندگی کردن من مردن تدریجی بود

آنچه جان کند دلم عمر حسابش کردم

شعر رَها

شعر رَها شعر رَها شعر رها، به هر نوع شعری گفته می شود که رها از هر گونه قید و بند سبکی باشد. شعر رها، شعری ست منثور، بی وزن و...

شعر

شاعر که باشی

شاعر که باشی سارتر می گفت: هر چقدر که بدانی بیشتر زجر می کشی( به ویژه که بدانی و نتوانی حال آنکه دانستن هم خود اراده ای می خواهد ) .خب...

شعر

صلابت کوهستان (پارت پنجم)

صلابت کوهستان (پارت پنجم) پارت پنجم: بازگشت به دامن زمین مرد پس از لحظاتی طولانی بر قله، آهسته برخاست. نور خورشید اکنون آن‌قدر گرم شده بود که برف‌های کنار سنگ‌ها قطره‌قطره...

شعر

تو برای منی؛ حتی اگر نگویم

تو برای منی؛ حتی اگر نگویم عزیزکم… با چه زبانی باید بگویم که تو برای منی؟ قهر کنم؟ حرف بزنم؟ شعر بگویم؟ یا شاید دلت می‌خواهد فریاد بزنم و جهانی را...

شعر

در آغوش واقعیت

در آغوش واقعیت بعد از مدت‌ها یکدیگر را دیدیم. بله، آری… این پنجره‌ی مجازی فاصله را کم می‌کرد، ولی حضوری حرف زدن و ملاقات کردن چیز دیگری بود 🙂 بعد از...

شعر

تاسیان دل تسکین الله

تاسیان دل تسکین الله در خلقت انسان مانده ام که چگونه می تواند رنج و غم بسیاری را تحمل کند. این چه قدرتی است که یک انسان دارد قلبی کوچک و...

شعر

2 دیدگاه

سیدناصرموسوی گفت:

دی ۱۷, ۱۳۹۸ در ۸:۴۶ ق.ظ

سلام بیشتر اشعار این شاعر بزرگ از حد یک فکر بالاتره ولا با این شعر و شعر ازادی نمی دانم چه بگویم چیزی از سعدی و حافظ و فردوسی کم نداره از دیده بتده
سیدناصرموسوی گفت:

دی ۱۷, ۱۳۹۸ در ۸:۴۷ ق.ظ

سلام بیشتر اشعار این شاعر بزرگ از حد یک فکر بالاتره ولا با این شعر و شعر ازادی نمی دانم چه بگویم چیزی از سعدی و حافظ و فردوسی کم نداره از دیده بKNI IS GXTH THDG IHD W,JD VH NV SHDJ F’BHVDN FHWNHD SHGHV URDGD