امشب به قصه ی دل من گوش میکنی

امشب به قصه ی دل من گوش میکنی – هوشنگ ابتهاج

فردا مرا چو قصه فراموش میکنی

دستم نمیرسد که در آغوش گیرمت

ای ماه با که دست در آغوش میکنی؟

در ساغر تو چیست که با جرعه ی نخست

هشیار و مست را همه مدهوش میکنی

گر گوش میکنی سخنی خوش بگویمت

بهتر ز گوهری که تو در گوش میکنی

جام جهان ز خون دل عاشقان پر است

حرمت نگاهدار اگر نوش میکنی

سایه چو شمع شعله در افکنده ای به جمع

زین داستان که با لب خاموش میکنی

هوشنگ ابتهاج

من کسی را از خودم دیوانه‌تر می‌خواستم

من کسی را از خودم دیوانه‌تر می‌خواستم سر نمی‌پیچید اگر یک روز سر می‌خواستم اهل عشق و عاشقی، اهل تمنا، اهل درد این چنین دیوانه‌ای را همسفر می‌خواستم ...

شعر

نه منزل بی‌نشان، نی جاده تنگ است – بیدل دهلوی

نه منزل بی‌نشان، نی جاده تنگ است به ‌راهت پای‌ خواب ‌آلوده سنگ است به صد گلشن دواندی ریشهٔ وهم نفهمیدی‌گل مقصد چه رنگ است به حسن خلق خوبان دلشکارند کمان...

بیدل دهلوی

عشق اول می کند دیوانه ات – مولانا

عشق اول می کند دیوانه ات تا ز ما و من کند بیگانه ات عشق چون در سینه ات مأوا کند عقل را سرگشته و رسوا کند می‌شوی فارغ ز هر...

شعر

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک – فریدون مشیری

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک آسمان آبی و ابر سپید برگ‌های سبز بید عطـر نرگس، رقص باد نغمه ی شوق پرستوهای شاد خلوت گرم کبوترهای...

شعر