ساقی بده پیمانه ای ز آن می که بی خویشم کند – رهی معیری ساقی بده پیمانه ای ز آن می که بی خویشم کند – رهی معیری ساقی بده پیمانه ای ز آن می که بی خویشم کند بر حسن شور انگیز تو عاشق تر از پیشم کند زان می که در شبهای غم بارد فروغ صبحدم غافل... رهی معیری
در خواب بدم مرا خردمندی گفت – خیام نیشابوری در خواب بدم مرا خردمندی گفت – خیام نیشابوری در خواب بدم مرا خردمندی گفت کاز خواب کسی را گل شادی نشکفت کاری چه کنی که با اجل باشد جفت؟ می خور که به زیر خاک می‌باید خفت در... خیام
شعر ملک الشعرای بهار برای مرگ ایرج میرزا شعر ملک الشعرای بهار برای مرگ ایرج میرزا شعر ملک الشعرای بهار برای مرگ ایرج میرزا : ایرجا! رفتی و اشعار تو ماند کوچ کردی تو و آثار تو ماند چون کند قافله کوچ از صحرا می‌نهد آتشی از... ایرج میرزا
از محبت نيست، گر با غير، آن بدخو نشست – رهی معیری از محبت نيست، گر با غير، آن بدخو نشست – رهی معیری از محبت نيست، گر با غير، آن بدخو نشست تا مرا از رشک سوزد، در کنار او نشست اي که پس از هلاک من، پاي نهي به خاک من از... رهی معیری
چون ابر به نوروز رخ لاله بشست – خیام نیشابوری چون ابر به نوروز رخ لاله بشست – خیام نیشابوری چون ابر به نوروز رخ لاله بشست برخیز و به جام باده کن عزم درست کاین سبزه که امروز تماشاگه توست فردا همه از خاک... خیام
با تو به خرابات اگر گویم راز – خیام نیشابوری با تو به خرابات اگر گویم راز – خیام نیشابوری با تو به خرابات اگر گویم راز به زانکه به محراب کنم بی تو نماز ای اول و ای آخر خلقان همه تو خواهی تو مرا بسوز و خواهی بنواز *****... خیام
ای گنبد گيتی! ای دماوند! – ملک الشعرای بهار ای گنبد گيتی! ای دماوند! – ملک الشعرای بهار ای دیو سپيد پای در بند! ای گنبد گيتی! ای دماوند! از سيم به سر یکی کله خود ز آهن به ميان یکی کمر بند تا چشم بشر... شعر
قراری چون ندارد جانم اینجا – اوحدی مراغه ای قراری چون ندارد جانم اینجا – اوحدی مراغه ای اوحدی مراغه ای : قراری چون ندارد جانم اینجا دل خود را چه می‌رنجانم اینجا؟ سر عاشق کله‌داری نداند بنه کفشی، که من مهمانم اینجا مرا گفتی: کز آنجا آگهی چیست؟... اوحدی مراغه ای
عشق به شکل پرواز پرنده است – اردلان سرفراز عشق به شکل پرواز پرنده است – اردلان سرفراز عشق به شکل پرواز پرنده است عشق خواب یه آهوی رمنده است من زائری تشنه زیر باران عشق چشمه آبی اما کشنده است من می‌میرم از این آب مسموم اما... اردلان سرفراز
سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت – حافظ شیرازی سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت – حافظ شیرازی سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت سوز دل... حافظ شیرازی
