چون ابر به  نوروز رخ لاله بشست – خیام نیشابوری

        چون ابر به  نوروز رخ لاله بشست   برخیز و به جام باده  کن عزم درست           کاین سبزه که امروز تماشاگه توست   فردا همه از خاک...

با تو به خرابات اگر گویم راز – خیام نیشابوری

با تو به خرابات اگر گویم راز به زانکه به محراب کنم بی تو نماز ای اول و ای آخر خلقان همه تو خواهی تو مرا بسوز و خواهی بنواز *****...

ای گنبد گيتی! ای دماوند! – ملک الشعرای بهار

ای دیو سپيد پای در بند!                            ای گنبد گيتی! ای دماوند!                                              از سيم به سر یکی کله خود                                               ز آهن به ميان یکی کمر بند      تا چشم بشر...

قراری چون ندارد جانم اینجا – اوحدی مراغه ای

اوحدی مراغه ای : قراری چون ندارد جانم اینجا دل خود را چه می‌رنجانم اینجا؟ سر عاشق کله‌داری نداند بنه کفشی، که من مهمانم اینجا مرا گفتی: کز آنجا آگهی چیست؟...

عشق به شکل پرواز پرنده است – اردلان سرفراز

عشق به شکل پرواز پرنده است عشق خواب یه آهوی رمنده است من زائری تشنه زیر باران عشق چشمه آبی اما کشنده است   من می‌میرم از این آب مسموم اما...

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت – حافظ شیرازی

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت سوز دل...

در بیابان، به فصل تابستان – فخرالدین عراقی

در بیابان، به فصل تابستان چون ببارد به تشنه ای باران گرچه یک لحظه زآن بیاساید هم به آب اشتیاقش افزاید می بیفزا ، چو شوقم افزودی روی پنهان مکن ،...

ساز من آزادگی‌، آهنگ من آوارگی – بیدل دهلوی

ساز من آزادگی‌، آهنگ من آوارگی از تعلق تار نتوان بست قانون مرا عمر رفت ودامن نومیدی از دستم نرفت ناز بسیارست بر من بخت واژون مرا

آن یار کز او خانه ما جای پری بود – حافظ شیرازی

آن یار کز او خانه ما جای پری بود سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش بیچاره ندانست که یارش سفری...

ساز طرب عشق که داند که چه ساز است؟ – فخرالدین عراقی

ساز طرب عشق که داند که چه ساز است؟ کز زخمه‌ی آن نه فلک اندر تک و تاز است آورد به یک زخمه، جهان را همه، در رقص خود جان و...