آگوست 2019 - شعر و ادب

گلچین تک بیت های صائب تبریزی : معیار دوستان دغل، روز حاجت است قرضی به رسم تجربه از دوستان طلب *** حضور خاطر اگر در نماز معتبرست امید ما به نماز نکرده بیشترست *** از حادثه لرزند به خود قصر نشینان ما خانه بدوشان غم سیلاب نداریم *** ای گل شوخ که مغرور بهاران شده‌ای خبرت نیست که در پی چه خزانی داری *** ز نامردان، علاج درد خود جستن […]

شهریار در اشعار دیگر شعرا :   هوشنگ ابتهاج : ترانه ی غزل دلکشم مگر نشنفتی که رام من نشدی آخر ای غزال رمیده خموش سایه که شعر تو را دگر نپسندم که دوش گوش دلم شعر شهریار شنیده   نیما یوشیج : رازی است که آن نگار می‌داند چیست رنجی است که روزگار می‌داند چیست آنی که چو غنچه در گلو خونم از اوست من دانم و شهریار می‌داند […]

یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم زان دو لب شیرینت صد شور برانگیزم گر قصد جفا داری اینک من و اینک سر ور راه وفا داری جان در قدمت ریزم بس توبه و پرهیزم کز عشق تو باطل شد من بعد بدان شرطم کز توبه بپرهیزم سیم دل مسکینم در خاک درت گم شد خاک سر هر کویی بی فایده می‌بیزم در شهر به رسوایی دشمن به دفم […]

تا به کی ای شکر چو تن بی‌دل و جان فغان کنم چند ز برگ ریز غم زرد شوم خزان کنم از غم و اندهان من سوخت درون جان من جمله فروغ آتشین تا به کیش نهان کنم چند ز دوست دشمنی جان شکنی و تن زنی چند من شکسته دل نوحه تن به جان کنم مؤمن عشقم ای صنم نعره عشق می زنم همچو اسیرکان ز غم تا به […]

صلح و دوستی در گلستان و بوستان سعدی : مصلح، ملقب به مشرف‌الدین و مشهور به سعدی نسبت به خلق جهان مشفق و مهربان است. او مبشر صلح و بشردوستی است و چون کرامت انسان و آزادی او در نظرش اهمیت فراوان دارند، غایت آرزویش تفاهم میان ملت‌ها و از بین رفتن خصومت‌ها و کدورت‌ها از جوامع انسانی است و در این ارتباط با احساس مسئولیت و غمخواری نسبت به ناتوانان […]

هر آنكس عاشقست از جان نترسد عاشق از كنده و زندون نترسد دل عاشق بود گرگ گرسنه كه گرگ از هي هي چوپان نترسد ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ اشعار بابا طاهر : به قبـــــــرستان گـــذر کردم صباحی شنیــــــدم نالـــــه و افغــــان و آهی شنیـــدم کلـــــه‌ای با خاک می‌گفت کــــه این دنیـــا نمـــی‌ارزد به کاهی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ اشعار بابا طاهر : من آن رندم که گیرم از شهان باج بپوشم جوشن و بر سر نهم […]

با همه مهر و با منش کینست چه کنم حظ بخت من اینست شاید ای نفس تا دگر نکنی پنجه با ساعدی که سیمینست ننهد پای تا نبیند جای هر که را چشم مصلحت بینست مثل زیرکان و چنبر عشق طفل نادان و مار رنگینست دردمند فراق سر ننهد مگر آن شب که گور بالینست گریه گو بر هلاک من مکنید که نه این نوبت نخستینست لازمست احتمال چندین جور […]

روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم از کجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود؟ به کجا مى روم؟ آخر ننُمایى وطنم مانده ام سخت عجب کزچه سبب ساخت مرا یا چه بودست مراد وى ازین ساختنم جان که از عالم علوى ست، یقین مى دانم رخت خود باز برآنم که همانجا فکنم مرغ باغ ملکوتم ، نیّم از عالَم خاک […]

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا بر دست من نه جام جان ای دستگیر عاشقان دور از لب بیگانگان پیش آر پنهان ساقیا نانی بده نان خواره را آن طامع بیچاره را آن عاشق نانباره را کنجی بخسبان ساقیا ای جان جان جان جان ما نامدیم از بهر نان برجه گدارویی مکن در بزم سلطان ساقیا اول بگیر […]

چه شود گرم نوازی به عنایت خطابی                                                         نه اگر برای لطفی به بهانهٔ عتابی ته پای جان شکاری دل من به خون زند پر                                                      چو کبوتری که افتد به تصرف عقابی چو منش رکاب بوسم چه سبک عنان سواری                                              چو به غير همعنان شد چو بلا گران رکابی  همه خرقهٔ صلاحم شده خارخار و گل گل                                                 ز ميی که داغ آن می نرود به هيچ […]