روز مرگم هرکه شیون کند از دور و برم دور کنید – وحشی بافقی

روز مرگم هرکه شیون کند از دور و برم دور کنید همه را مست و خراب از می و انگور کنید مزد غسال مرا سیر شرابش بدهید مست مست از همه...

آن نه رویست که من وصف جمالش دانم – سعدی

آن نه رویست که من وصف جمالش دانم این حدیث از دگری پرس که من حیرانم   همه بینند نه این صنع که من می‌بینم همه خوانند نه این نقش که...

دل‌ربایانه دگر بر سرِ ناز آمده‌ای – صائب تبریزی

دل‌ربایانه دگر بر سرِ ناز آمده‌ای از دلِ من چه به‌جا مانده که باز آمده‌ای؟ در بغل شیشه و در دست قدح، در بر چنگ چشم بد دور که بسیار بساز...

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی – شهریار

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی هر کس آزار من زار پسندید ولی نپسندید دل زار من آزار کسی آخرش...

سر و همسر نگرفتم که گرو بود سرم – شهریار

سر و همسر نگرفتم که گرو بود سرم تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز من بیچاره همان عاشق خونین...

در فصل بهار اگر بتی حورسرشت – خیام

در فصل بهار اگر بتی حورسرشت یک ساغر می بردهدم بر لب کشت   هرچند به نزد عامه باشد زشت سگ به ز من است اگر کنم یاد بهشت #خیام_ نیشابوری

صبا به شوق در ایوان شهریار آمد – شهریار

صبا به شوق در ایوان شهریار آمد که خیز و سر به در از دخمه کن بهار آمد ز زلف زرکش خورشید بند سیم سه تار که پرده های شب تیره...

دل آزاده از طول امل بسیار می پیچد – صائب تبریزی

دل آزاده از طول امل بسیار می پیچد که مصحف بر خود از شیرازه زنار می پیچد کدامین بی ادب زد حلقه بر در این گلستان را؟ که هر شاخ گلی...

با رنگ و بویت ای گل گل رنگ و بو ندارد – شهریار

عشق من  با رنگ و بویت ای گل گل رنگ و بو ندارد با لعلت آب حیوان آبی به جو ندارد از عشق من به هر سو در شهر گفتگوئی است...

لاابالی چه کند دفتر دانایی را – سعدی

لاابالی چه کند دفتر دانایی را طاقت وعظ نباشد سر سودایی را آب را قول تو با آتش اگر جمع کند نتواند که کند عشق و شکیبایی را دیده را فایده...