شعر و ادب

در وصل تو پیوسته به گلشن بودم – ابوسعید ابوالخیر

در وصل تو پیوسته به گلشن بودم در هجر تو با ناله و شیون بودم گفتم به دعا که چشم بد دور ز تو ای دوست مگر چشم بدت من بودم ابوسعید ابوالخیر

یک گل ز باغ دوست، کسی بو نمی‌کند – شیخ بهایی

شیخ بهایی : یک گل ز باغ دوست، کسی بو نمی‌کند تا هرچه غیر اوست، به یک سو نمی‌کند روشن نمی‌شود ز رمد، چشم سالکی تا از غبار میکده، دارو نمی‌کند گفتم: ز شیخ صومعه، کارم شود درست گفتند: او به دردکشان خو نمی‌کند گفتم: روم به میکده، گفتند: پیر ما خوش می‌کشد پیاله و خوش بو نمی‌کند رفتم به سوی مدرسه، پیری به طنز گفت: تب را کسی علاج، به طنزو نمی‌کند آن را که پیر عشق، به ماهی کند تمام در صد هزار سال، ارسطو نمی‌کند کرد...

گزیده اشعار و تک بیت های فردوسی

تک بیت های ناب فردوسی میاسای از آموختن یک زمان ز دانش میفکن دل اندر گمان *** همیشه یکی دانشی پیش دار ورا چون روان و تن خویش دار *** فزون است از آن دانش اندر جهان که بشنود گوش آشکار و نهان *** ابیات ناب از فردوسی درباره علم کسی کو به دانش توانگر بود ز گفتار و کردار بهتر بود *** خرد باید و دانش و راستی که کژی بکوبد ار کاستی *** اشعار کوتاه فردوسی بر ما شکیبائی و دانش است ز دانش روان های پر...

آنانکه شمع آرزو در بزم عشق افروختند – شیخ بهایی

شیخ بهایی : آنانکه شمع آرزو در بزم عشق افروختند از تلخی جان کندنم، از عاشقی واسوختند دی مفتیان شهر را تعلیم کردم مسئله و امروز اهل میکده، رندی ز من آموختند چون رشتهٔ ایمان من، بگسسته دیدند اهل کفر یک رشته از زنار خود، بر خرقهٔ من دوختند یارب! چه فرخ طالعند، آنانکه در بازار عشق دردی خریدند و غم دنیای دون بفروختند در گوش اهل مدرسه، یارب! بهائی شب چه گفت؟ کامروز، آن بیچارگان اوراق خود را سوختند

شعر خرد در شاهنامه فردوسی

شعر خرد در شاهنامه فردوسی *************** کنون ای خردمند وصف خرد بدین جایگه گفتن اندرخورد کنون تا چه داری بیار از خرد که گوش نیوشنده زو برخورد خرد بهتر از هر چه ایزد بداد ستایش خرد را به از راه داد خرد رهنمای و خرد دلگشای خرد دست گیرد به هر دو سرای ازو شادمانی وزویت غمیست وزویت فزونی وزویت کمیست خرد تیره و مرد روشن روان نباشد همی شادمان یک زمان چه گفت آن خردمند مرد خرد که دانا ز گفتار از برخورد کسی کو خرد را ندارد...

دوبیتی های معروف باباطاهر همدانی

دوبیتی های معروف باباطاهر همدانی : بسر شوق سر کوی ته دیرم بدل مهر مه روی ته دیرم بت من کعبه ی من قبله ی من ته ای هر سو نظر سوی ته دیرم بابا طاهر همدانی   به صحــــــــرا بنگــــرم صحرا ته وینم بــــه دریـــا بنگــــرم دریـــــــا ته وینم به هــــر جا بنگــرم کوه و در و دشت نشــــــــــان روی زیبــــــــای ته وینم باباطاهر عریان تو کــــه دور از منـــــی دل در برم نی هوایـــــی غیـــــر وصلت در سرم نی به جــــانت دلبــــرا کـــــز هر دو عالم تمنـــــای...