شعر و ادب

ای دوست شکر بهتر یا آنک شکر سازد

ای دوست شکر بهتر یا آنک شکر سازد خوبی قمر بهتر یا آنک قمر سازد ای باغ توی خوشتر یا گلشن گل در تو یا آنک برآرد گل صد نرگس تر سازد ای عقل تو به باشی در دانش و در بینش یا آنک به هر لحظه صد عقل و نظر سازد ای عشق اگر چه تو آشفته و پرتابی چیزیست که از آتش بر عشق کمر سازد بیخود شده آنم سرگشته و حیرانم گاهیم بسوزد پر گاهی سر و پر سازد دریای دل از لطفش پرخسرو و پرشیرین...

رستنی‌ها کم نیست – شهیار قنبری

رستنی‌ها کم نیست… من و تو کم بودیم، خشک و پژمرده و تا روی زمین خم بودیم! گفتنی‌ها کم نیست… من و تو کم گفتیم، مثل هذیان دم مرگ از آغاز چنین درهم و برهم گفتیم! دیدنی‌ها کم نیست… من و تو کم دیدیم، بی‌سبب از پاییز جای میلاد اقاقی‌ها را پرسیدیم! چیدنی‌ها کم نیست… من و تو کم چیدیم، وقت گل دادن عشق روی دار قالی بی‌سبب حتی پرتاب گل سرخی را ترسیدیم! خواندنی‌ها کم نیست… من و تو کم خواندیم، من و تو ساده‌ترین شکل سرودن را...

به روز مــرگ چــو تــابـوت مــن روان باشـد – مولانا

به روز مــرگ چــو تــابـوت مــن روان باشـد گمان مبر که مرا درد این جهان باشد برای من مـگـری و مـگـو دریـــــغ دریــــــغ بدوغ دیو در افتـــی دریــــــغ آن باشد جنازه ام چو بـبـیـنـــــی مگو فــراق فــراق مرا وصـــــال و ملاقات آن زمان باشد مرا به گـــور ســــــپاری مـگــو وداع وداع که گور پرده ی جمعیــــت جنان باشد کدام دانه فرو رفـــــــت در زمین که نرســت چرا به دانه ی انسانیت این گمان باشد دهان چو بستی ازین سوی . آن طرف بگشای که های هوی تو در جو...

ساز من آزادگی‌، آهنگ من آوارگی – بیدل دهلوی

ساز من آزادگی‌، آهنگ من آوارگی از تعلق تار نتوان بست قانون مرا عمر رفت ودامن نومیدی از دستم نرفت ناز بسیارست بر من بخت واژون مرا بسکه‌وحشت کرده‌است آزاد، مجنون‌مرا لفظ نتواندکند زنجیر،مضمون مرا در سر از شوخی نمی‌گنجد گل سودای من خم حبابی می‌کند شور فلاطون مرا داغ هم در سینه‌ام بی‌حسرت دیدار نیست چشم مجنون نقش پا بوده‌ست هامون مرا کو دم تیغی‌که در عشرتگه انشای ناز مصرع رنگین نویسد موجهٔ خون مرا ساز من آزادگی‌، آهنگ من آوارگی از تعلق تار نتوان بست قانون مرا...

بشنو از نی چون حکایت می‌کند – مولانا

بشنو از نی چون حکایت می‌کند از جداییها شکایت می‌کند کز نیستان تا مرا ببریده‌اند در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند سینه خواهم شرحه شرحه از فراق تا بگویم شرح درد اشتیاق هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش من به هر جمعیتی نالان شدم جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم هرکسی از ظن خود شد یار من از درون من نجست اسرار من سر من از نالهٔ من دور نیست لیک چشم و گوش را آن نور نیست تن ز جان و جان...

به من بگو، بگو، چگونه بشنوم صدای ریزش هزار برگ را ز شاخه ها؟ – رضا براهنی

به من بگو، بگو، چگونه بشنوم صدای ریزش هزار برگ را ز شاخه ها؟ به من بگو، بگو، چگونه بشنوم صدای بارش ستاره را ز ابرها؟ من از درخت زاده ام تو ای که گفتنت وزیدن نسیم هاست بر درختها به من بگو، بگو، درخت را که زاده است؟ مرا ستاره زاده است تو ای که گفتنت چو جویبارهاست، جویبارهای سرد به من بگو، بگو، ستاره را که زاده است؟ ستاره را، درخت را تو زاده ای تو ای که گفتنت پریدن پرنده هاست به من بگو، بگو، تو...