شعر و ادب

اندر قمارخانه چون آمدی به بازی – مولانا

اندر قمارخانه چون آمدی به بازی کارت شود حقیقت هر چند تو مجازی با جمله سازواری ای جان به نیک خویی این جا که اصل کار است جانا چرا نسازی گویی که من شب و روز مرد نمازکارم چون نیست ای برادر گفتار تو نمازی با ناکسان تو صحبت زنهار تا نداری شو همنشین شاهان گر مرد سرفرازی آخر چرا تو خود را کردی چو پای تابه چون بر لباس آدم تو بهترین طرازی بر خر چرا نشینی ای همنشین شاهان چون هست در رکابت چندین هزار تازی شیشه...

عشق اول می کند دیوانه ات – مولانا

عشق اول می کند دیوانه ات تا ز ما و من کند بیگانه ات عشق چون در سینه ات مأوا کند عقل را سرگشته و رسوا کند می‌شوی فارغ ز هر بود و نبود نیستی در بند اظهار وجود زنده دل‌ها مي‌شوند از عشق، مست مرده دل كي عشق را آرد به دست عشق را با نيستي سودا بود تا تو هستي، عشق كي پيدا بود ” مولانا “

منتظران بهار فصل شکفتن رسید – بیدل دهلوی

منتظران بهار فصل شکفتن رسید مژده به ‌گلها برید یار به‌ گلشن رسید لمعهٔ مهر ازل بر در و دیوار تافت جام تجلی به دست نور ز ایمن رسید نامه و پیغام را رسم تکلف نماند فکر عبارت کراست معنی روشن رسید عشق ز راه خیال‌ گرد الم پاک رفت خار و خس وهم غیر رفت و به‌ گلخن رسید صبر من نارسا باج ز کوشش ‌گرفت دست به دل داشتم مژدهٔ دامن رسید عیش و غم روزگار مرکز خود واشناخت نغمه به احباب ساخت نوحه به دشمن رسید...

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک – فریدون مشیری

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک آسمان آبی و  ابر سپید برگ‌های سبز بید عطـر نرگس، رقص باد نغمه ی شوق پرستوهای شاد خلوت گرم کبوترهای مست نرم نرمک می‌رسد اینک بهار خوش به حال روزگار … خوش به حال چشمه‌ها و دشت‌ها خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها خوش به حال غنچه‌های نیمه‌باز خوش به حال دختر میخک که می‌خندد به ناز خوش به حال جام لبریز از شراب خوش به حال آفتاب … ای دل من! گرچه در این روزگار جامه ی...

موی پیری بست بر طبع حسد تخمیر صلح – بیدل دهلوی

موی پیری بست بر طبع حسد تخمیر صلح داد خون را با صفا آیینه‌دار شیر صلح آخر از وضع جنون عذر علایق خواستم کرد با عریانی ما خار دامنگیر صلح زین تفنگ و تیر پرخاشی‌ که دارد جهل خلق نیست ممکن تا نیارد در میان شمشیر صلح مطلب نایاب ما را دشمنی آرام‌ کرد با خموشی مشکل است ازآه بی‌تاثیر صلح برتحمل زن ‌که می‌گردد دپن دیر نفاو صلح ازتعجیل جنگ و جنگ ازتأخیر صلح با قضا گر سر نخواهی داد کو پای‌ گریز اختیاری نیست این آماج را...

مرد‌ها یک زن را برای همیشه در قلبشان نگه میدارند

  مرد‌ها یک زن را برای همیشه در قلبشان نگه میدارند، زنی که عاشقش هستند..! زنِ محبوس در قلبشان، شعر میداند، آواز میخواند… بین اشک و خنده‌اش فاصله‌ زیادی نیست آسان اشک میریزد، بلند بلند میخندد… تنها آرایش‌اش لبخندیست که دیوانه می کند و چشمانی که تا عمق وجودش را آشکار…! مردها اما کنار زنی دیگر شب‌ها به خواب می روند و صبح‌ها چشم باز می کنند زنی که فقط دوستش دارند..! آن زن اصول زنانگی را از بَر و  اشک‌اش چون لبخندش لحظه‌ای و بی‌روح است..! آن زن...